Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Τριάντα και κάτι...


               
               Έφτασες σήμερα αισίως στα τριάντα και κάτι. Για την ακρίβεια στα τριάντα ένα...Ευτυχώς που δεν είναι τριάντα φεύγα για να σε πιάσει πάλι η περσινή σου κρίση που...ακόμα καλά καλά δε σε έχει εγκαταλείψει και που ενδόμυχα είσαι βέβαιη ότι από εδώ και στο εξής θα γίνετε αχώριστοι. Τα τελευταία χρόνια, κάθε τέτοια μέρα, ανάμεικτα συναισθήματα πολιορκούν το νου και την καρδιά σου. Από τη μία νιώθεις χαρά και ευγνωμοσύνη που είσαι καλά εσύ , η οικογένειά σου, τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Από την άλλη, νιώθεις περίεργα, ίσως κάπως δυσάρεστα, καταθλιπτικά . Έρχονται στην επιφάνεια σκέψεις που εδώ και χρόνια σε ταλαιπωρούν, σκέψεις προσωπικές που δύσκολα μοιράζεσαι με τον καθένα, είτε από το φόβο μην παρεξηγηθείς, είτε γιατί εσύ ο ίδιος δε θέλεις να ρίχνεις αλάτι στις πληγές σου! 
               "Μεγάλωσα έναν ακόμα χρόνο....έχω κάνει όσα θα ήθελα; Έχω πετύχει;"... Στόχοι ανεκπλήρωτοι και επιθυμίες που δεν ικανοποιήθηκαν, φόβοι που έμειναν αθεράπευτοι εδραιώθηκαν στη σκέψη σου, κατέλαβαν το είναι σου και κάθε που μια χρονιά στην πλάτη σου γαντζώνεται και τα σημάδια ανεξίτηλα αφήνει επάνω σου, τόσο ο φόβοι και οι ανησυχίες σου επεκτείνονται και σε κυριεύουν. Αν πάλι είχες τη δυνατότητα το χρόνο να γυρίσεις πίσω, σε μέρες ξένοιαστες, αυθόρμητες, παιδικές - δεν ξέρεις; - ίσως και πάλι τα ίδια λάθη να έκανες και οι ίδιοι φόβοι να σε πολιορκούσαν. Είναι μάλλον της μοίρας το γραφτό, αυτό που λέμε πεπρωμένο για τον καθένα από εμάς και που όσο κι αν προσπαθούμε τον ομφάλιο λώρο να κόψουμε, τόσο εκείνο θα καίει τις πληγές για να μας υπενθυμίζει την ύπαρξή του.
            Όμως παρά τους φόβους, τα πάθη και τα λάθη, τα πρέπει και τα απαγορεύεται είσαι ακόμα εδώ με τις πληγές σου ανοιχτές να περιμένουν την επούλωση ή την εμβάθυνσή τους κι αυτό σημαίνει ότι ζεις ... αυτό σημαίνει να ζεις . Ίσως αυτός είναι και ο λόγος που η μοίρα σε έφερε εδώ, να  αναμετρηθείς με τα χρόνια που πέρασαν, να ανασυντάξεις τις δυνάμεις σου, να διατηρήσεις την ακεραιότητα της πολεμικότητάς σου και με όπλο την εμπειρία προηγούμενων χρόνων, να παλέψεις και να διεκδικήσεις εκείνα που το μέλλον σου επιφυλάσσει. Αυτή η ημέρα σου ανήκει...Σβήσε λοιπόν τα κεράκια της τούρτας γενεθλίων σου και ευχήσου "τα χρόνια τα καλά" να είναι εκεί και να σε περιμένουν.

Χρόνια σου πολλά!

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Ο προορισμός


Σε κοιτώ περίτεχνα να ισορροπείς πάνω σε γαλάζιο φόντο
και με λικνίσματα αργά πότε τον κυματισμό δαμάζεις
και πότε αφήνεσαι να σε τυλίξει το υδάτινο πάθος.
Μα επιτέλους πού ταξιδεύεις; Ποιος είναι ο προορισμός σου;
Μήπως χάθηκες κι εσύ αναζητώντας τη ζωή σου;
Ποια τύχη σε ξεγέλασε;
Ποιο όνειρο σε πρόδωσε και σ' έκανε προορισμό να αναζητάς ότι οι θνητοί αποφεύγουν;
Μην νοσταλγείς πράγματα που ποτέ δεν έζησες
πυξίδα να έχεις εκείνα που θα 'ρθουν
άλλωστε ποτέ κανείς δεν έμαθε τον προορισμό του...