Υπάνθρωποι,
που μπροστά βρεθήκατε στης ζωής το πέρασμα.
Πλάσματα εσείς, με ψυχικές ελλείψεις,
που το κενό σας θελήσατε
να αναπληρώσετε προσφέροντας αβίαστα τη θλίψη και τον εμπαιγμό.
Υποκείμενα αχάριστα κι αγνώμονα, ανόσια και αδιάλλακτα
που μια
άβυσσος αγένειας μπορεί να σας χορτάσει ...
τη λύπησή μου κατάθεση
σας κάνω .
Και είθε ο Θεός να με
συγχωρέσει!
Υ.Γ Συγχωρείστε μου αυτό το παραλήρημα.
